برای تو که آمدی و ما را غرق در شادی و سرور کردی...

مشکات دختر خوب و عزیزم تو در 11 بهمن ماه 1389 و بعد از یک انتظار نه ماهه آمدی ودر آن زمستان سرد گرمای تازه ای به زندگی ما بخشیدی ،نمی دانی من و بابا چقدر منتظراین روز بودیم تا روی ماه تو را ببینیم و حالا که آمدی از خوشحالی در پوست خود نمی گنجیم و خدا را شکر مکنیم که تو را - که بهترین هدیه ی خداوندی -  به ما عطا فرموده دختر عزیزم امیدوارم در سایه الطاف الهی و پیروی از ائمه (ع) و یاری امام عصر(عج) و دعای خیر ما، مامان و بابا به بلند ترین قله های موفقیت برسی و به قول قدیمی ها عاقبت به خیر شوی و انشاالله من  و بابا باشیم واین روز رو ببینیم ،قربونت برم دختر گلم ،مامانت که همیشه دوستت داره،ریحانه.